‘Werken tijdens kerst, ach het hoort erbij hè’, hoort Barbara zichzelf op verjaardagen vaak zeggen. En zo’n drama is het niet, in tegendeel. ‘Juist op feestdagen iets extra’s doen voor patiënten maakt dat ik dan graag werk.’
In mijn familie zijn ze er altijd vroeg bij om over de kerstdagen te praten. Begin oktober appt mijn moeder met de vraag wat ‘we’ gaan doen. En net als elk jaar is mijn antwoord dat ik daar nog geen zinnig woord over kan zeggen. Het rooster is nog niet klaar. En áls ik moet werken weet ik nog niet welke dienst. Mijn familie moet altijd op mij wachten.
Werken met de feestdagen en de zorg gaan hand in hand. ‘Het hoort erbij hè,’ hoor ik mezelf vaak zeggen tegen mensen die heel opbeurend roepen dat ze daar écht niet aan moeten denken.
Nee, ik vind het ook niet leuk dat ik jaar in jaar uit het kerstontbijtje thuis mis. Of dat ik na een avonddienst op oudejaarsavond broodnuchter thuiskom om nog nét af te kunnen tellen naar het nieuwe jaar. Als je in de zorg werkt kun je op dit soort momenten echt een fomo-gevoel hebben. Het gevoel dat je niet dáár bent waar op dat moment het feestje is. Ook voor het gezin kan je afwezigheid op deze hoogtijdagen echt vervelend zijn. Niets gezelligs aan.