Zelf werk ik als geriatrisch verpleegkundige in een regionaal ziekenhuis waar we al voor de coronacrisis kampen met een groot personeelstekort. Om die reden waren bij ons al bedden gesloten voor covid-19 zijn intrede deed.
Door het stijgende aantal besmettingen moeten we gesloten bedden alsnog openstellen, ook al blijven we met dezelfde personeelsbezetting. Als er een patiënt naar huis gaat is er een half uur later al een nieuwe. Ongezien.
Wat ik zelf momenteel het moeilijkste vind, is de bezoekregeling. Die is weliswaar beperkt, en heilzaam voor de patiënten, maar zo verhogen we wel het risico op extra besmettingen.
Bovendien houden bezoekers zich vaak niet aan de regels. Ze houden hun mondmasker niet op, ze kussen en knuffelen de patiënten, ze smokkelen toch extra mensen binnen… Dat geeft ons extra werk en stress. Als we er iets over zeggen, krijgen we de wind van voren.
Schrijf je dan in voor onze gratis Nursing Vlaanderen nieuwsbrief en ontvang elke twee weken onze beste artikelen in jouw mailbox! Steeds meer mensen om me heen vallen uit, door ziekte of burn-out. Zo is er die ene collega die alleen woont. Ze is nooit getrouwd en heeft geen kinderen. Weinig familie om zich heen. Ze kon uiteraard altijd bij ons terecht, maar eens ze thuis was, had ze niemand om op terug te vallen. Ze is mentaal er onderdoor gegaan waardoor ze al een aantal maanden thuis is. We hopen allemaal dat ze snel terug de oude wordt en weer aan de slag kan. Helaas is ze niet de enige. Zelf kan ik gelukkig goed relativeren. Ik heb ook een goed vangnet van collega’s en familie bij wie ik terecht kan. Ventileren, figuurlijk dan, is voor mij de manier om hier mee om te gaan. Wat mij ook op de been houdt, is het feit dat we een goede directie hebben. We zijn een kleiner ziekenhuis waardoor iedereen elkaar kent. Ons directieteam zoekt mee naar oplossingen voor het personeelstekort. Dat maakt dat we ons erg gewaardeerd voelen. Zelf heb ik nog niet overwogen om te stoppen met mijn werk als verpleegkundige. Ondanks corona hou ik nog steeds van mijn beroep. Vooral wanneer patiënten het ziekenhuis verlaten en ons bedanken. Dat geeft mij zoveel voldoening, elke keer opnieuw. Dan weet ik dat ik iets heb betekend in hun leven, en daar doe ik het voor. Elke dag opnieuw. Wil jij niets meer missen van Nursing Vlaanderen?
