Nina is zopas afgestudeerd als bachelorverpleegkundige. Ze is tevreden met de 1.000 euro stagevergoeding van de Vlaamse overheid, maar hoopt vooral op een structurele oplossing.
Maar het voelt niet helemaal juist, het is geen oplossing. Wat zal de Vlaamse overheid de komende jaren doen? Nog steeds maken kandidaat-studenten hun studiekeuze zonder te beschikken over juiste en duidelijke informatie, net als ik ruim vier jaar geleden.
In die tijd was de bacheloropleiding verpleegkunde net aangepast aan de Europese normen. Niet drie maar vier jaar zou het duren, met in het vierde jaar twee verdiepende stages.
Hoe gaat de student dat laatste jaar betalen? Bij aanvang van de opleiding werd gesproken over een onkostenvergoeding voor dat bijkomende ‘stagejaar’, bestaande uit 400 uren in het werkveld. Ik besloot me in te schrijven.
Alleen: de jaren verstreken en toen het ‘nieuwe’ jaar dichterbij kwam, bleek van enige vergoeding niet langer sprake. Niemand wist wie deze financieel zou dragen en docenten konden de vragen van hun studenten niet beantwoorden. Erg demotiverend.
Ik heb nog het geluk dat mijn ouders de kosten voor mijn opleiding dragen. In tegenstelling tot vele andere studenten waarbij dit een zwaar gewicht vormt in de balans. Om mij heen zag ik studenten afhaken omdat ze naast de stage geen job konden nemen.
De opleiding kost mij ook in het vierde jaar ongeveer €1.000 aan inschrijvingsgeld. Daarbij komen nog boeken (€300 per jaar, afhankelijk van het jaar), stagepakken (€35 per set, thuis te wassen), praktijkmateriaal en andere onkosten (vaccins, maaltijden, laptop/tablet, …).
Gelukkig woon ik bij mijn ouders en heb dus geen woonlasten. De eenmalige vergoeding van 1.000 euro compenseert dus het inschrijvingsgeld van het vierde jaar. Dat is fijn, maar ja.