Een beeld zegt meer dan 1.000 woorden. Daarom waren we bij Nursing Vlaanderen erg nieuwsgierig naar het verhaal achter deze foto uit het jaarverslag van het Wit-Gele Kruis.
Een verpleegkundige, volledig ingepakt in plastic en met een FFP2-mondmasker op, die innig wordt geknuffeld door een patiënte. Een prachtig beeld, met veel emoties, en toch confronterend. Want mag dat wel, zo’n omhelzing? Verpleegkundige bij het Wit-Gele Kruis Marina Vanrutten vertelt het verhaal achter de foto.
‘Dit beeld is gemaakt tijdens het begin van de coronacrisis. De patiënte heet Ann, en ze verblijft in wooncentrum Intesa voor mensen met een mentale beperking. Op het moment van de opname zaten de 7 bewoners van de woonunit in quarantaine.
Dat betekent dat ze de hele tijd op hun kamer moesten blijven. Een enorme aanpassing, want normaal eten ze samen in een gemeenschappelijke ruimte en hebben ze via de tuin ook contact met de patiënten van de andere woonunits. Bovendien werd in die periode ook het contact met de familie sterk beperkt.
Ook alle beschermende maatregelen, de mondmaskers en de beschermingskledij, vonden zij erg beangstigend. Zij gaan erg af op de gezichtsuitdrukkingen van mensen, en die vielen door corona voor de helft weg. Ook mijn vertrouwde witte schort verdween onder een laagje plastic.
De foto is eigenlijk een momentopname uit een videoreportage. We hadden de patiënten op voorhand verwittigd dat er een cameraman zou langskomen. Dat vonden ze erg spannend. Ook Ann was erg in haar nopjes.
Ik wilde haar net helpen om zich klaar te maken, toen de camera begon te draaien. Ze heeft haar slaapkleedje nog aan. Het moment waarop ze mij ineens vastpakt, heeft mij volledig overvallen, ik had het niet zien aankomen. Een seconde dacht ik ‘Mag dit wel?’, maar haar afwijzen zou volledig onmenselijk zijn.