Als je patiënten echt wilt helpen, is een goede connectie cruciaal.Alleen lijkt authentiek contact in hyperefficiënte tijden steeds moeilijker. Het boekje ‘persoonsgerichte zorg’ laat zien dat verpleegkundigen ook met kleine inspanningen veel kunnen betekenen. Mede-auteur An Ravelingien geeft praktische voorbeelden.
An Ravelingien over persoonsgerichte zorg: “Ook het ongezegde, wat je meegeeft in je handelingen, is belangrijk. Als een studente verpleegkunde bij slecht nieuws niet goed weet wat te zeggen en dan maar het bed mooi opmaakt, komt dat misschien onbeholpen over, maar zij toont wél de zorgzame nabijheid die een patiënt misschien nodig heeft.” Fotocredits Gwenny Cooman.
