Anita Fleerackers (59) is oncocoach in het Imeldaziekenhuis en begeleidt als vrijwilliger ook weekends en vakantiekampen voor jongeren met kanker.
Wie zijn de jonge mensen die meegaan op kamp?
‘Het is een groep van ongeveer 25 jonge mensen van 17 tot 35 jaar. Op zich een divers publiek, maar allemaal hebben ze op een bepaald moment een kankerdiagnose gekregen. Ze zijn nog in behandeling of ze hebben net hun behandeling achter de rug. Soms hebben ze dus nog last van zware nevenwerkingen, maar daarvoor is er voldoende begeleiding: een drietal verpleegkundigen en nog eens drie extra vrijwilligers. We zorgen voor activiteiten waaraan iedereen kan deelnemen, iedereen op zijn eigen tempo. We krijgen ook ondersteuning van een oncoloog en natuurlijk nemen we de telefoonnummers van de behandelende artsen mee, voor in geval van nood.’
Waarom organiseren jullie aparte uitstappen en kampen voor die leeftijdscategorie?
‘Vroeger bestonden er helemaal geen specifieke activiteiten voor hen, maar we merkten dat daar wel nood aan was. Isolement is voor hen een groot probleem. Vaak verliezen ze het contact met vrienden doordat ze fysiek niet meer mee kunnen. In het begin gaat het nog, maar na een tijd verwateren de meeste vriendschappen. Ook het netwerk op school of op het werk valt weg, en sociaal contact leggen met anderen wordt moeilijker. Onderling lukt dat veel beter: ze hebben te maken met dezelfde problemen zodat ze elkaar snel begrijpen zonder veel woorden.’
Met welke specifieke problemen krijgen ze te maken?
‘Naast het sociale isolement duiken er voor jongere mensen meteen na de diagnose heel wat vragen op. Zo moeten jonge vrouwen bijvoorbeeld beslissen of ze hun eicellen laten invriezen. Ook het verdere verloop van hun carrière of hun studies wordt in één klap heel onzeker. Het is nu eenmaal een leeftijd waarop je normaal gezien veel cruciale stappen zet op alle vlakken, en de ziekte heeft een grote impact op alles. Heel mooi is dat de jongeren via de klankbordgroep ‘AYA Movement’ van Kom op tegen Kanker ook zelf ijveren voor meer aandacht voor hun specifieke noden op het vlak van zorg, studies, werk en psychosociale begeleiding. Daardoor kunnen ze nu bijvoorbeeld een aangepast leerplan aanvragen.’
Wil jij niets meer missen van Nursing Vlaanderen?
Schrijf je dan in voor onze gratis Nursing Vlaanderen nieuwsbrief en ontvang elke twee weken onze beste artikelen in jouw mailbox!
Wat voor activiteiten doen jullie op kamp?
‘Dat is heel uiteenlopend. We organiseren soms een luchtdoop met een sportvliegtuigje in Oostende, een rit met oldtimers, buitenspelen, creatieve workshops en een wellness. We creëren sowieso een echte vakantiesfeer, zodat de zorgen over gezondheidsproblemen even vergeten worden. Sommige deelnemers houden ook achteraf contact met elkaar. Zo zijn er vijf meisjes van de laatste vakantieweek die nog regelmatig samenkomen. Dat betekent dat onze missie om hun isolement te doorbreken alvast geslaagd is.’
De ontmoetingsdagen zijn nog iets anders?
‘Ja, dat zijn aparte activiteiten die we organiseren. Met de kampen zijn we begonnen in 2003 en de ontmoetingsdagen – een vijftal per jaar – zijn er pas later bijgekomen. Zo hebben we dit jaar al een activiteit gedaan met Kintsugi, de Japanse kunst om gebroken keramiek te herstellen met goudkleurige lijm. Iets wat beschadigd was weer mooi maken – symbolisch voor die jonge patiënten. We hopen altijd om hen weer moed en vertrouwen te geven tijdens onze bijeenkomsten.’
Ook professioneel werk je voor kankerpatiënten, wordt het nooit te veel?
‘Het is voor mij nooit een opgave. Als ik zie hoeveel die jonge mensen halen uit die activiteiten, dan geeft mij dat een extra boost. Ook als oncocoach in het Imeldaziekenhuis probeer ik om een steun te zijn voor de patiënten. Ik geef hen begeleiding en beantwoord hun vragen wanneer ze de diagnose krijgen. Ik ga ook bij hen langs tijdens en na de start van hun behandeling. In het Imeldaziekenhuis zijn we volop bezig met de implementatie van het AYA-zorgtraject. Ik mag ook deel uitmaken van het AYA-team. Zo kan de doelgroep van jonge en jongvolwassen kankerpatiënten zorg en begeleiding op maat krijgen.’
Heb jij een collega die een plaatsje in deze rubriek verdient, of heb je zelf een interessant verhaal? Stuur een mail naar redactie@nursing.be.
