Agressie tegen verpleegkundigen piekt

De overgrote meerderheid (82%) van de respondenten heeft geregeld met verbale agressie te maken. 12% dagelijks, 36% wekelijks, en 34% maandelijks. Bij 18% van de respondenten gebeurt het zelden. Meer dan 70% van de respondenten ziet ook een toename sinds de start van de coronapandemie. De scheldwoorden, beledigingen en dreigementen maken indruk. Bijna de helft van de verpleegkundigen ervaart de impact hiervan als (zeer) groot.

Fysieke agressie

Meer dan de helft van de respondenten (58%) heeft het afgelopen jaar ook met fysieke agressie te maken gehad. Verpleegkundigen werden geslagen (86%), gestampt (69%), bespuugd (56%) of kregen een kopstoot (9%). Ook bijten, krabben, de keel toeknijpen of aangevallen worden met materiaal wordt gesignaleerd. 65% van de verpleegkundigen ervaart hier een grote impact van, 40% merkt het afgelopen jaar een toename van het geweld.

De frequentie is vergelijkbaar met verbale agressie:  7% van hen onderging het dagelijks, 25 % wekelijks, en 37% maandelijks.

Meer agressie door covid-19

Een ruime meerderheid (53%) van de respondenten ziet meer agressie op de werkvloer onder invloed van de coronamaatregelen. Bezoekers zijn het niet eens met bepaalde maatregelen zoals een beperkte bezoekregeling of het dragen van een mondmasker en reageren zich af op het personeel. Patiënten langs hun kant werken hun frustratie of eenzaamheid uit op de verpleegkundige.

Verpleegkundigen ervaren minder respect, geduld en verdraagzaamheid onder invloed van de maatregelen. Hoewel deze opgelegd zijn door de overheid en de verpleegkundigen op de vloer hier geen invloed op hebben, zijn zij vaak diegenen die de regels moeten handhaven. Gevolg is dat  ze de volle lading krijgen van partijen die het niet met de maatregelen eens zijn.

Steun van het team

Er is ook positief nieuws. Verpleegkundigen zoeken en vinden hulp na een agressie-incident. Steun komt van collega’s (82%), leidinggevenden (48%), of familie en vrienden (36%). 9% zoekt ook professionele hulp van bijvoorbeeld een psycholoog of huisarts, 7% geeft aan het nergens te bespreken.

Ruim driekwart van de respondenten (77%) is tevreden over de hulp die ze kregen van het team na een agressie-incident en 70% is ook tevreden over de steun van hun leidinggevende.

Vanuit de werkgever is er nog werk aan de winkel. 41% van de verpleegkundigen geeft aan dat er vanuit hun instelling onbestaande of onvoldoende opvang is, 40% weet zelfs niet bij wie ze hiervoor terecht kunnen.

Omgaan met agressie?

Hoewel 65% van de respondenten zegt dat ze voldoende vaardigheden heeft  om met agressie om te gaan, blijkt slechts 32% hierin getraind te worden. Bovendien krijgt iets meer dan de helft slechts om de 2 jaar of minder een training aangeboden.

Verder blijkt dat 78% van de respondenten minstens een keer per jaar een agressietraining wil krijgen. Veel verpleegkundigen melden dat ze daar graag efficiënt en de-escalerend willen leren communiceren. Verder wensen ze een training die hen leert fysieke aanvallen af te blokken. Voorwaarde is dat de trainingen toegespitst zijn op hun eigen dagelijkse praktijk.

De enquête

1390 respondenten vulden de enquête in. 45% van hen werkt in het ziekenhuis, 10% is thuisverpleegkundige, 9% werkt in de ggz en 14% in een wzc. Deelname aan de enquête werd gepromoot via de e-mail nieuwsbrief en op de sociale mediakanalen van Nursing Vlaanderen. De poll geeft dus een beeld van de volgers van Nursing Vlaanderen die op deze kanalen actief zijn en hun ervaring willen delen.